سوکت زدن کابل شبکه کراس

کابل کراس اور یا متقاطع، که همچنین با نام کابل کراس اور اترنت نیز شناخته می شود، دو دستگاه شبکه ی اترنت را به یکدگیر متصل می کند. آنها ساخته شده اند تا به صورت موقت، در موقعیت هایی که برخی دستگاه های متصل کننده نظیر روتر وجود ندارند، ارتباط را در شبکه های هاست به هاست برقرار کنند. کابل های متقاطع تقریبا شبیه به قیمت کابل شبکه های پچ هستند، با این تفاوت که ساختار سیم کشی درون آنها با یکدیگر متفاوت است.

یک کابل پچ معمولی می تواند دو دستگاه متفاوت، به عنوان مثال یک کامپیوتر و یک سوئیچ شبکه را به یکدیگر متصل کند. اما کابل کراس اور برعکس این کار را انجام می دهد، یعنی این کابل دو دستگاه از یک نوع را به یکدیگر متصل می کند.

دو طرف یک کابل پچ یا استریت (straight)را می توان تا زمانی که هر دو طرف آنها شبیه به یکدیگر باشد، به هر طریقی سیم کشی کرد. بر خلاف کابل های پچ، سیم کشی درون یک کابل متقاطع یا کراس اور، سیگنال های ارسال و دریافت را تغییر می دهد.

شما می توانید سیم های رنگی معکوس را از طریق کانکتور های RJ-45 در هر دو انتهای کابل مشاهده کنید:

• کابل های استداندارد دارای دنباله ای مشابه از سیم های رنگی در هر سو می باشند.
• در کابل های کراس اور، سیم های اول و سوم (شمارش از چپ به راست) علاوه بر دوم و ششم متقاطع هستند.

نیاز متخصصان به کابل شبکه کراس

متخصصان تکنولوژی اطلاعات (IT) از کابل های کراس اور اغلب در دهه های 1990 و 2000 استفاده می کردند؛ در آن زمان اترنت های شناخته شده و محبوب اغلب از اتصالات کابلی مستقیم در میان هاست ها پشتیبانی نمی کردند.

هر دو استاندارد های اترنت، یعنی نوع عادی و فست آن طراحی شده اند تا از سیم های مشخصی برای هر دو سیگنال های دریافتی و ارسالی استفاده کنند. این استاندارد ها به دو نقطه پایان برای ارتباط از طریق یک دستگاه متصل کننده احتیاج داشتند تا از به وجود آمدن اختلال به دلیل استفاده از یک سیم برای ارسال و دریافت جلو گیری کنند.

مقاله ی پیشنهادی به شما: آنچه باید درباره تکنولوژی شبکه اترنت بدانید

یک ویژگی اترنت که MDI-X نامیده می شود، امکان تشخیص خودکار برای جلوگیری از اختلالات سیگنالی را به وجود می آورد. این امر به اترنت این امکان را می دهد تا به صورت خودکار تشخیص دهد که دستگاه در سوی دیگر از کدام جریان سیگنال استفاده می کند، و بر همان اساس استفاده از سیم های دریافت و ارسال را تنظیم کند. توجه داشته باشید که برای استفاده از این ویژگی، تنها یک سوی اتصال به داشتن آن نیاز دارد.

اکثر روتر های پهنای باند خانگی (حتی مدل های قدیمی تر آنها) در اترنت خود از قابلیت MDI-X بهره برده اند. گیگابیت اترنت ها نیز همچنین MDI-X را به عنوان یک استاندارد به کار برده اند.

لوازم مورد نیاز برای سوکت زدن کابل شبکه

سوکت زدن کابل شبکه مراحل ساده ای دارد شما برای این کار به موارد زیر نیاز خواهید داشت:

• کابل شبکه Cat 5 یا هر Cat دیگر
• کانکتور RJ-45
• تستر کابل
• آچار شبکه
• قیچی

کابل شبکه کراس در یک نگاه

کابل های استریت (Straight) – کابل های استانداردی هستند که تقریبا برای همه اهداف مورد استفاده قرار می گیرند و patch cables هم نامیده می شوند. به شدت توصیه می کنیم که ترتیب رنگ را همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است را در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که چگونه جفت کابل سبز کنار هم قرار نگرفته اند (مانند همه جفت های دیگر). این پیکربندی امکان اجرا کابل های طولانی تر را فراهم می آورد.

کابل شبکه کراس (Crossover) – هدف کابل های Crossover اتصال مستقیم یک سیستم به سیستم یا دستگاه دیگر بدون استفاده از روتر؛ سوئیچ و یا هاب است.

۱۱ مرحله نحوه سوکت زدن کابل شبکه

مرحله ۱ – تعیین اندازه کابل شبکه

طول مورد نیاز کابل شبکه را تعیین کنید و کمی به آن اضافه کنید. لطفا توجه داشته باشید که طول کابل نباید بیشتر از ۱۰۰ متر باشد تا از تضعیف سیگنال جلوگیری شود (یعنی تخریب قدرت سیگنال که به دلیل تلفات ناشی از عبور سیگنال در طول کابل اتفاق می افتد). در نظر داشتن طول حداکثر ۱۰۰ متری تا سوئیچ شبکه یا پچ پنل، قدرت / کیفیت سیگنال را تضمین می کند.

مرحله ۲ – برداشتن غلاف کابل

حالا باید ژاکت خارجی کابل را با احتیاط برداید. هنگام برداشتن ژاکت دقیت کنید که سیم های داخلی را قطع نکنید. یک روش خوب برای این کار این است که با کاتر یا چاقو پوشش کابل حدود  ۱اینچ از انتهای کابل را با احتیاط بردارید. اگر هنگام برداشتن ژاکت کابل رشته های سیم را پیدا نکردید با نگه داشتن غلاف در یک دست و کشیدن از پهلو رشته های کابل را از غلاف جدا کنید. غلاف باز شده را برش دهید. حالا متوجه ۸ سیم که به صورت جفتی تاب خورده اند و ۴ مجموعه را در اختیار شما قرار می دهند، خواهید شد. هر جفت از یک رنگ خاص و سیم دیگر با همان رنگ و رنگ سفید ترکیب شده است.

مرحله ۳ – بررسی سلامت سیم ها

زوج سیم ها را از نظر بریدگی یا هر هونه آسیب دیدگی بررسی کنید. اگر غلاف سیم ها برش خورده اند باید کل سیم را قطع کنید و از اول شروع کنید. سیم مسی آسیب دیده عملکرد ضعیف را ارائه می دهد و یا کلا اتصال را برقرار نمی کند. مهم است که عایق همه کابل ها دست نخورده و سالم باقی مانده باشد.

مرحله ۴ – باز کردن سیم های به هم تابیده شده

حالا باید سیم های به هم تابیده را از هم باز کنید و به صورت صاف بین انگشتان خود قرار دهید. برای سوکت زنی راحت تر باید این سیم ها را طوری برش بزنیم که همه آنها در یک راستا قرار بگیرند. اما قبل از آن باید بر اساس مشخصاتی که می خواهید سیم ها را مرتب کنید.

مرحله 5 – مرتب سازی سیم ها بر اساس استاندارد 568A  و  568B

سیم ها را بر اساس مشخصات کابلی که می خواهید مرتب کنید. دو روش وجود دارد که توسط TIA تنظیم شده است ( استاندارد 568A و 568B). اینکه از کدام استاندارد استفاده کنید به انتظارات شما بستگی دارد. از کابل استریت برای اتصال دو دستگاه لایه مختلف (به عنوان مثال هاب و کامپیوتر) استفاده می شود. دو دستگاه مشابه به کابل کراس نیاز دارند. تفاوت این دو در این است که یک کابل استریت هر دو انتهای آن به طور یکسان از 568B پیروی می کند. در حالی که یک کابل کراس یک انتهایش از 568A و انتهای دیگر از 568B استفاده می کند.

برای 568B باید به ترتیب زیر سیم ها را از چپ به راست مرتب کنید:

• نارنجی – سفید
• نارنجی
• سبز سفید
• آبی
• آبی – سفید
• سبز
• قهوه ای – سفید
• قهوه ای

برای 568A باید به ترتیب زیر سیم ها را از چپ به راست مرتب کنید:

• سبز – سفید
• سبز
• نارنجی – سفید
• آبی
• آبی – سفید
• نارنجی
• قهوه ای – سفید
• قهوه ای

مرحله ۶ – روش دیگر مرتب سازی سیم ها

برای به خاطر آوردن سریعتر شما می توانید از روش ۱-۲-۳-۶/۳-۶-۱-۲ برای به خاطر سپردن اینکه کدام سیم ها سوئیچ شده اند استفاده کنید.

مرحله ۷ – برش سیم های مرتب شده

تمام سیم ها را به طور صاف و موازی بین انگشتان شست و اشاره خود فشار دهید. بررسی کنید که رنگ ها به طور صحیح باقی مانده اند. قسمت بالای سیم ها را با هم برش دهید به طوری که آنها از پایه ژاکت ۱۲.۵ میلیمتر طول داشته باشند، اگر مقدار زیادی کابل باقی مانده باشد ممکن است اتصال و کیفیت را به خطر بیندارد. اطمینان حاصل کنید که برش سیم ها به صورت یکدست و تمیز اتفاق می افتد. عدم انجام این کار باعث می شود که سیم با جک تماس نداشته باشد.

مرحله ۸ – قرار دادن سیم ها در جک

سیم ها را صاف و مرتب نگه دارید در حالی که آن را به داخل سوکت RJ-45 دارد می کنید. باید هر سیم به صورت درست و دقیقی در پین های کانکتور وارد شود. اگر از پایین به جک نگاه کنید باید سیم نارنجی سفید در سمت چپ باشد. با مشاهده از روبرو می توانید متوجه شوید که هم سیم ها به انتهای جک رسیده اند یا خیر و موقعیت خود را حفظ می کنند.

مرحله ۹ – استفاده از آچار شبکه

جک یا کانکتور را در آچار شبکه قرار دهید و فشار محکمی به دستگیره ها وارد کنید. با این کار باید یک صدای تق مانند را بشنوید. بعد از شنیدن این صدا، دستگیره ها را رها کنید. برای اطمینان از تنظیم همه پین ها، برخی از افراد ترجیح می دهند که این مرحله را دو بار تکرار کنند.

مرحله ۱۰ – تکرار مراحل بالا برای انتهای دیگر کابل اترنت

تمام مرحل بالا را برای انتهای دیگر کابل تکرار کنید. نحوه سوکت زدن انتخهاب دیگر به این بستگی دارد که شما به کابل کراس نیاز دارید یا استریت.

مرحله ۱۱ – تستر کابل شبکه

حالا باید با تستر کابل شبکه خود را امتحان کنید تا مطمئن شوید که عملکرد مطلوب را دریافت خواهید کرد. کابل های شبکه نامناسب می توانند دردسرهایی را برای شما به ارمغان بیاورند. علاوه بر این؛ می توانند منجر به آسیب های فیزیکی به سیستم یا تجهیزات دیگر شما شوند. مهم است که ترتیب صحیح کابل ها را رعایت کنید. یک تستر کابل ساده می تواند به سرعت تایید کند که شما سوکت زنی کابل شبکه موفقیت آمیزی را تجربه کره اید یا خیر.