انواع کابل فیبر نوری

انواع کابل فیبر نوری با کاربرد های مختلفی از انواع متفاوت به کار می آیند.

کابل نوری ژله فیلد خاکی (OBFC)

یکی از انواع انواع کابل فیبر نوری، OBFC است که اصطلاح انگلیسی آن Optical Buried Fiber Cable است که معنی آن کابل نوری ژله فیلد خاکی است. کاربرد کابل فیبر نوری OBFC این است که در شبکه‌هاي زیرساخت و بین شهري در مسافت‌هاي طولانی استفاده شده و مستقیما داخل خاک دفن می‌شود. این کابل داراي یک محافظ نوار استیل دندان اره‌اي (کروگیت) است زیرا در خاک با خطر جوندگان و رطوبت برخورد کرده و نباید آسیب ببیند.

کابل نوری خشک خاکی (OBUC)

مورد بعدی در انواع کابل فیبر نوری، OBUC است که به اصطلاح انگلیسی آن را Optical Buried Unfilled Cable می‌نامند و در معنی فارسی به آن خشک خاکی می‌گویند. این نوع کابل داراي کاربرد و ساختارى مشابه با کابل OBFC است و تنها تفاوتی که دارد، به جاي ژله از نخ و نوار جاذب رطوبت استفاده می‌کند. این کابل داراي یک محافظ نوار استیل دندان اره اي (کروگیت) است که در مناطق زیرزمینی از خطرات جوندگان و رطوبت در امان باشد.

کابل نوری ژله فیلد کانالی (OCFC)

کابل OCFC یکی دیگر از انواع کابل فیبر نوری است که اصطلاح انگلیسی آن Optical Condit Filled Cable است که به معنای کابل نوری ژله فیلد از آن نام برده می‌شود. این کابل‌ها عموما در شبکه‌هاي درون شهري و بین مراکز مخابراتی استفاده می‌شوند.
شده است. همان‌طور که از نامش پیداست در کانال‌ها قابل جایگذاری بوده و دارای روکشی برای جلوگیری از رطوبت است.

کابل نوری خشک کانالی (OCUC)

OCUC یکی دیگر از کابل‌های فیبر نوری است که به انگلیسی Optical Conduit Unfilled Cable نام گرفته و به معنای کابل نوری خشک کانالی است. این نوع کابل داراي ساختارى متفاوت با کابل OCFC بوده و بدون ژله (یعنی خشک) است. براي حفاظت کابل در مقابل نفوذ رطوبت، از نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود. کاربرد کابل فیبر نوری در شبکه‌هاي درون شهري و بین مراکز مخابراتی است.

کابل نورى خشک مهاردار هوایى تک روکشه (OSSC)

یکی دیگر از انواع کابل، OSSC است که به اصطلاح انگلیسی Optical Self Supporting Aerial Cable single jacket خوانده شده و معنی آن کابل نوری خشک مهاردار هوایی از نوع تک روکشه است. این نوع کابل در مناطق روستایی و مخابرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. سیم مهاردار بکار رفته شامل ۷ رشته فولادي گالوانیزه است که بهم تابیده شده و به صورت موازي با کور کابل قرار می‌گیرد و بنابراین سطح مقطع کابل به شکل عدد 8 لاتین می شود.

کابل خود پشتیبان (ADSS)

این کابل به اصطلاح انگلیسی All Dielectric Self Support Cable گفته می‌شود که مخفف شده آن ADSS می‌شود. این نوع کابل داراي ساختارى متفاوت و بدون ژله (خشک) است. براي حفاظت کابل در مقابل نفوذ رطوبت از نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود. این کابل در مجاورت کابل‌هاي فشار قوي نصب شده و داراي روکش مقاوم ضدترک است. نیروي کشش کابل زیاد است که البته متناسب با شرایط جوي و نحوه کاربرد، نیروي کشش متناسب تنظیم و طراحی می‌گردد.

کابل نورى با تیوپ مرکزى (OFC)

یکی دیگر از انواع کابل فیبر نوری، کابل OFC یا Optical Fiber Cable – Central Tube است که به آن کابل با تیوب مرکزی گفته می‌شود. در این نوع کابل فیبرها درون یک تیوب در مرکز کابل قرار می‌گیرند. در اطراف تیوب مرکزي براساس نیاز از عنصر مقاوم میانی استفاده شده و سپس یک لایه روکش بر روي آن قرار می‌گیرد. برحسب نوع کاربرد جنس روکش تغییر می کند.

ساختار انواع کابل فیبر نوری

ساختار انواع کابل فیبر نوری

ساختار کابل فیبر نوری بنا به نوع و کاربرد دارای اجزاء مختلفی است که این اجزا شامل موارد زیر می شود:
1- فیبر نوری
2- تیوب (محل قرار گیری فیبر نوری)
3- لایه های حفاظتی
4- روکش

1- فیبر نوری

اجزای کابل فیبر نوری به دو بخش اصلی تقسیم می شود:

• Core یا هسته فیبر نوری از جنس شیشه (یا پلاستیک) که سیگنال های نوری در آن حرکت می کنند.
• Cladding هم از جنس شیشه یا پلاستیک اما با ضریب شکست متفاوت که باعث برگشت نور منعکس شده به داخل Core می شود.فیبر نوری عموماً توسط Coting که یک لایه ی محافظتی در برابر شرایط محیطی است پوشیده شده است.

2- تیوب Tube

اولین لایه مرکزی کابل، تیوب ها هستند که تارهای فیبر طبق رنگ بندی های استاندارد درون آن قرار می گیرند. تعداد این تیوب ها نشان دهنده حداکثر تعداد رشته های فیبر درون کابل را نشان می دهد. به طور مثال هر تیوب می تواند حداکثر تا 6 تار فیبر را درون خود جای دهد پس اگر کابلی با 6 تیوب که هر تیوب 6 فیبر در خود جای می دهد داشته باشیم ،این کابل تا 36 کر فیبر نوری را پشتیبانی می کند. در صورتی که تعداد تیوب ها از یک میزانی بیشتر شود لازم است جهت جلوگیری از به هم تابیدگی آن ها، از یک محوری که معمولاً از جنس پلاستیکی(FRP) یا آهنی (Steel)است، استفاده کرد.

3- لایه های حفاظتی

لایه های مختلف حفاظتی وجود دارد که هر کدام از آنها وظیفه ی خاصی بر عهده دارند که عبارتند از :• مواد ژله ای: این لایه خاصیت ضد آبی و ضدخورندگی توسط جانوران را داشته و از فیبر نوری در برابر آب و جویدگی جانوران موذی محافظت می کند.
• لایه ها و یا نوارهای جاذب رطوبت: الیافی است از جنس پلی استر شبیه به پارچه که مهمترین وظیفه آن جذب رطوبت و جلوگیری از نفوذ آن به لایه های بعدی می باشد.
• آرمورد: پوشش فلزی از جنس آهن یا آلومینیوم است که جهت حفظ فیبر از ضربات و صدمات مورد استفاده قرار می گیرد.

4- روکش ها

روکش ها بیرونی ترین لایه های کابل هستند که عموماً از جنس پلی اتیلن که مقاوم و در عین حال منعطف هستند و PVC که خصوصیت بارز آن انعطاف بالای آن می باشد، ساخته می شوند. PE ها خود از چهار نوع High Density، Middle Density، Low Density،LSZH تشکیل می شوند که هر یک دارای ویژگی های خاصی هستند:

• High Density مقاومت بالایی دارد اما انعطاف آن پایین است.
• Middle Density مقاومت و انعطاف در یک سطح هستند.
• Low Density مقاومت پایین تر و انعطاف بالاتری دارد.
• LSZH ضد اشتعال می باشد.